VCI, czyli lotne inhibitory korozji – jak działają

Najbardziej znanym rodzajem korozji jest korozja elektrochemiczna. W tym przypadku procesem warunkującym jej występowanie jest różnica potencjałów na powierzchni metalu. Kiedy pojawia się warstwa elektrolitu w środowisku o dużej wilgotności, to wynikiem tego jest reakcja chemiczna, która zachodzi pomiędzy obszarem o mniejszym potencjale, czyli anodą, a obszarem o większym potencjale, czyli katodą.

Korozja elektrochemiczna jest główną przyczyną degradacji komponentów oraz części metalowych, szczególnie podczas użytkowania, a także transportu morskiego.

Inhibitory korozji to substancje, których obecność powoduje zahamowanie lub zmniejszenie procesów korozyjnych. Można wyróżnić inhibitory katodowe – ich działanie polega na przesunięciu potencjału korozji w stronę ujemną oraz inhibitory anodowe – te z kolei przesuwają potencjał korozji w dodatnią stronę. Wynikiem tych działań jest zmniejszenie gęstości prądu korozyjnego.

Aktualnie stosuje się mieszaninę inhibitorów katodowych i anodowych, które jednocześnie wpływają na oba procesy elektrodowe.

Inhibitory korozji można klasyfikować w zależności od środowiska, w którym działają, ich mechanizmu ochrony, a także rodzaju warstwy ochronnej, którą wytwarzają na powierzchni chronionego metalu.

Najbardziej popularnym sposobem ochrony antykorozyjnej przy zastosowaniu inhibitorów, jest użycie lotnych inhibitorów korozji. Lotne inhibitory korozji, zwane również w skrócie VCI, dzięki swoim właściwościom, jakimi jest między innymi wysoka prężność pary, docierają nawet do bardzo trudno dostępnych miejsc i zagłębień.